MÜMİNLER TEK VÜCUT GİBİDİR

Rabbimiz Teala şöyle buyuruyor: “Andolsunki, biz sizi biraz korku ve açlık ile bir de mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmek suretiyle imtihan ederiz. Sabredenleri müjdele!Müminler, bir musibetle karşı karşıya kaldıklarında ‘İnnâ lillâh ve innâ ileyhi râciûn/Biz Allah’a aidiz ve O’na döneceğiz.’ derler.”ⁱ

Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) şöyle buyuruyor: “Müminin durumuna şaşılır! Her hâli kendisi için hayırlıdır. Bu durum yalnız mümine mahsustur. Başına sevinecek bir hâl geldiğinde şükreder; bu onun için hayır olur. Başına bir sıkıntı geldiğinde ona sabreder; bu da onun için hayır olur.”ⁱⁱ

Milletimizin yüreği, Soma’da, maden faciasında hayatını kaybeden evlatları için yanıyor. Yüzlerce insanımız, çocuklarına ekmek getirmek için girdiği kara toprağın bağrında can verdi. Bu defa ateş bütün memleketin bağrına düştü.

Hayatını kaybeden kardeşlerimize Cenab-ı Hak’tan sonsuz rahmet ve mağfiret kederli ailelerine ve bütün milletimize sabr-ı cemil, yaralı kardeşlerimize de acil şifalar diliyoruz.

Dünya ölümlü dünya. Rabbimiz, Kur’an-ı Azimüşşan’da ölüm ve benzeri zor durumlar karşısında sabredenler için “Allah sabredenlerle beraberdir.” buyuruyor. Sabır, müminin gönlünü teskin eden Rabbani bir sırdır. Böyle zamanlarda sabra ve duaya sığınmalıyız. Rabbimize “Üzerimize sabır yağdır Rabbim!” diyerek dua etmeliyiz.

Müminler, bir musibetle karşı karşıya kaldıklarında “İnnâ lillâh ve innâ ileyhi râciûn/Biz Allah’a aidiz ve O’na döneceğiz.”derler. Dönüşümüz Allah’adır. Akıbetimiz ahiretedir. İnsanın ebediyet yurdu orasıdır. Oraya çoluk çocuğunun rızkını ararken gidenler, toza toprağa bulansalar bile yüzleri ak giderler. Onlar bize emeğin, alın terinin ve helal rızık peşinde koşmanın ne mübarek bir şey olduğunu öğretirler. Onlar için yüreklerimiz yanıyor elbette. Nasıl yanmasın ki? Hamdolsun ki bu gibi hallerde Rabbimize sığınmamızı sağlayan iman gibi bir hazinemiz var. Hamdolsun ki ölümü, yok olmak değil, sonsuzluk olarak öğreten bir inancımız var.

Kur’an’ı Kerim, bu tür hadiseleri bir imtihan olarak nitelendiriyor. Ancak bu tür olaylarda imtihan, vefat edenlerin imtihanı olmaktan çıkıyor, bizim imtihanımıza yani hayatta kalanların imtihanına dönüşüyor. Biz, o insanlara karşı ne yapacağız, ne yapmamız lazım?

Böyle zamanlarda mümin kardeşliğinin gereği, acıları paylaşmaktır. Vefat edenlere rahmet ve mağfiret dualarında bulunmak, geride kalanlara sabır niyaz etmektir. Seher vakitlerinde ellerimizi Rabbimize açıp “Ey Rabbimiz! Gönüllerimize, peygamberlerinin gönlüne lütfettiğin sekineti ve metaneti ver” diye dua etmektir.

Bugünler, mümin kardeşliğinin imtihan günleridir. Bugünler, Sevgili Peygamberimiz (sav.)’in “Müminler, tek vücut gibidirler”fermanı gereğince milletimizin bütünleşmesi gereken günlerdir.

Sevgili Peygamberimiz (s.a.s)’in ifadesiyle müminler, yaptıkları her türlü işi “en güzel ve en sağlam” şekilde yaparlar. Sonra da Allah’a tevekkül ederler.

Bu tür musibetleri insanoğlunun sorumluluğunu ortadan kaldıracak şekilde yorumlayamayız.

Müminler, bu tür acı hadiselerden ders ve ibret alarak, görev ve mesuliyetlerinin tam manasıyla idrakine ererler. Bilhassa insan sağlığı ve hayatı açısından risk oluşturacak işlerde, hiçbir şekilde tedbirsizlik zaafı içine düşmezler.

Zira kader ve ecel, insanoğlunun ihmal ve sorumluluklarını asla ortadan kaldırmaz. Takdir, insanoğlunun tedbir sorumluluğunu ortadan kaldırmaz.

Yaşadığımız hayat, biz müminler için adeta engelli bir koşu gibi. Bu engeller, bazen bela ve musibet olarak bazen de nimet ve refah olarak karşımıza çıkmaktadır. İşte ebedi mutluluk bu engelleri tek, tek aşabilenlere nasip olacaktır. Hayatın her alanı bizim için sanki bir süzgeç vazifesi görmektedir. Her iş bizim gerçek kimliğimizi, sadakatimizi veya ikiyüzlülüğümüzü ortaya koymaktadır.

Kuran’ı Kerim nasıl ayetlerden ibaretse, kainatta meydana gelen bütün hadiseler de birer ayet olarak nitelendirilmiştir. Allah, bu ayetleri, ibret nazarıyla okumamızı emretmiştir. İbret, bu felaketleri sadece görülen sonuçlarıyla okumak değildir. Maddi unsurların ötesinde metafizik boyutu anlamak ve yorumlamak demektir.

Nasıl ki yeryüzü katmanlarının fay hatları var ve oraya bir yoğunluk yüklendiği zaman, bir hareketlilik meydana getiriyor ve felaketlere yol açıyorsa, gönül dünyamızın, ruh dünyamızın da fay hatları vardır. Onları etkileyense Allah’ın haram kıldığı şeylerdir. Gönül dünyamızı, ruh dünyamızı, zihin dünyamızı etkileyen yanlışlıklardan uzak durmak için adım atmamız gerekiyor.

Hz. Yusuf’tan Hz. Eyyub’a, Hz. Musa’dan Hz. Muhammed’e peygamberlerin hayatları imtihanlarla doludur. Benzer sınamalardan tekrar, tekrar her birimiz geçirilmekteyiz. İşte böyle anlarda “ imtihan uyanıklığı” son derece önemlidir.

Rabbimizden niyazımız bizlere taşıyamayacağımız acılar yaşatmamasıdır.

Rabbimizden niyazımız, böyle acılar karşısından dayanma gücü lütfetmesidir.

Rabbimizden niyazımız, rahmetine tevdi ettiğimiz insanlarımıza lütuflarıyla muamele etmesidir.

“Allah’ım! Bizleri önümüzden, arkamızdan, sağımızdan, solumuzdan ve üstümüzden (gelebilecek her türlü kaza bela ve musibete karşı) muhafaza eyle!”ⁱⁱⁱ

“Allah’ım! Bizleri Hz. Yunus (a.s.)a bahşettiğin metanetle güçlendir. Bizlerin üzerine Eyyüp (a.s.) ın sabrını ve takatını yağdır.”

AHMET KÖKEN DİN GÖREVLİSİ

iBakara, 2/155-156.

iiMüslim, Zühd ve rekâik, 64.

iiiEbû Davud, Edeb, 110.