( 11. Bölüm )
Bu yazımda sözüm bir şiir olsun; maksadımda bu şiirdeki gibi sevgi, sevda ve aşk olsun… hasret koksun, ayrılık yaşansın, acı hissedilsin… Hayat zaten nedir ki; sevgi üzerine kurulmuş, sevdalarla iddia ve dava haline gelmiş, aşkla anlam ve amaç kazanmış bir zaman dilimi değil mi? Bana göre hayat bu…
SEVDİM
… cevabı olmayan sorular gibi;
sorgusuz, sualsiz sevdim ben seni…
… hani o çaresiz bakışlar gibi;
hayalsiz, umutsuz sevdim ben seni…
***
… sulara söyledim taşlar dinledi;
toprak dile geldi, sabır diledi…
… bu gönül yalana henüz değmedi;
yalansız, riyasız sevdim ben seni…
***
… güzel bir söz söyle; dedim bekledim;
geçen dakikaya asır ekledim…
… susuşun ikrardı; sezdim, titredim;
lekesiz, gölgesiz sevdim ben seni…
***
… gül acıdı bana, diken inledi;
bülbül bu halime feryat eyledi…
… ne Mecnun, ne Ferhat böyle sevmedi;
feryatsız, figansız sevdim ben seni…
***
… ayrılık denen şey bir acı lokma;
canım dediğinden canı koparma…
… öyle bir ateş ki, istersen yanma;
alevsiz, dumansız sevdim ben seni…
Seven yanar, yanan ya şiir yazar, ya türkü yakar… TÜRK’ de hep türkü söyler…
